Стандардите или референците на АПА, како што можеби сте забележале досега, имаат специфична структура за секој тип на цитат, референца, наслов, описни полиња, слики па дури и начинот на кој ја прикажувате општата содржина на кој било текст од научна или академска природа.
Но, бидејќи најдобриот начин за учење е со пример, наместо водич кој ви кажува како да го направите тоа, ќе ви дадам неколку конкретни примери за најчестите употреби дадени на референците на АПА во презентацијата на писмената работа. Ќе одам по логичниот редослед по кој тие се претставени, почнувајќи од корицата и завршувајќи со библиографијата или референците, графиконите индекси и сликите и анексите, за да имате јасен модел што треба да го консултирате кога треба да направите некоја работа.
Општи препораки за презентација на писмени дела
Треба да знаете дека кога презентирате писмена работа и сакате да ја извршите според стандардите или референците на APA, постојат некои параметри што мора да ги следите за целосно да се усогласите со она што го бара стандардот.
Иако е можно институцијата во која студирате да е малку пофлексибилна во однос на некои правила, добро е да ги знаете општите норми за да ви биде полесно подоцна да ги прилагодите на она што го бара вашата институција. На овој начин, според стандардите на АПА, целата писмена работа мора:
- Претставете ги листовите со големина на букви (A4, 21cm x 27cm).
- Сите маргини се еднакви, според новото издание на стандардот. Претходниот предвидуваше двојна маргина на левата страна поради обврзувачкиот проблем, но новото издание ги остави сите на 2,54 см, имајќи предвид дека дигиталниот формат моментално се користи повеќе од печатениот формат.
- Препорачаниот тип на фонт е Times New Roman со големина 12.
- Растојанието или проредот во целиот текст мора да биде двојно (освен во текстуални цитати поголеми од 40 зборови што ќе ги видиме подоцна).
- Сите параграфи мора да бидат вовлечени 5 празни места на првата линија (Освен во референците на крајот каде што проредот оди на втората линија, но и ова ќе го видиме подоцна детално).
- Текстот секогаш мора да биде порамнет налево (со исклучок на корицата на која текстот е центриран).
Генерално, ова се препораките за текстови кои, според стандардите на АПА, мора да содржат:
- Насловна страна кој содржи наслов на документот, име на авторот или авторите, датум, име на институцијата, кариера и предмет.
- Страница за презентација: слично на корицата но во ова е додаден и градот.
- Апстракт во која е направена кратка презентација на целиот документ, се препорачува тој да содржи само помеѓу 600 и 900 знаци.
- Работна содржина: според специфичните правила за цитати или референци што се направени, нема ограничување за бројот на страници или бројот на поглавја.
- Референци: дали се цитирани сите извори, не треба да се меша со библиографијата во која се вклучени сите консултирани извори, дури и ако тие не биле цитирани или наведени во текстот.
- Страница со фусноти: сето она што е вклучено во работата, нема ограничување, но се препорачува да се користат само оние кои се навистина неопходни.
- Индекс на табела.
- Индекс на бројки.
- Додатоци или прилози.
Како се прави капак според стандардите на АПА?
Правилата за изработка на корица, според шестото издание на правилото од 2009 година, кое е сè уште во сила, укажуваат дека маргините мора да бидат 2,54 см на сите четири страни на страницата, текстот да биде центриран и наслов, само затоа што е корица, е со сите големи букви (препорачливо е да не содржи повеќе од 12 зборови).
Меѓу содржините што треба да ги содржи корицата е:
- Во тој случај, треба да знаете за некои елементи кои нема да ви биде тешко да ги соберете: сите големи букви, центрирани на врвот на листот.
- Автор или автори: одат малку пониско од средината на листот и се ставаат само иницијалите со големи букви.
- Датум: Доколку нема точен датум, треба да се стават само месецот и годината на објавување на документот. Поставен е веднаш под името на авторот или авторите.
- Име на институцијата: се става како и секое соодветно име, со големи букви во секој иницијал, и оди на дното на листот, неколку празни места под датумот.
- Карера: Тоа се однесува на академски работни места, тука го ставате факултетот што го студирате или степенот на кој сте, на пример: системско инженерство со споменување во програмирање или II година на науки со споменување во администрација.
- Тема: ова важи само во случај на академска работа, предметот или материјата за која се подготвува документот е поставен.
Еве корица на академски текст каде што можете да ги видите сите овие елементи:
Нема да правам различен дел за страницата за презентација затоа што само треба да го додадам тоа Истата корица е но на крајот под темата ги ставате градот и државата во која е објавен документот.
Подготовка на резиме или апстракт според APA стандардите
Овој дел од текстот е една од работите што речиси секогаш се оставаат за крај бидејќи, како што кажува и неговото име, е резиме на содржината на целата публикација. Она што е тешко да се направи можеби лежи во фактот дека мора да ја сумира во само 900 знаци (максимум) содржината на стотици страници кои можат да ја содржат целата истражувачка работа.
Специфичните правила за поднесување се како што следува:
- Не е ставено во индексот: Според она што го покажуваат стандардите на АПА, бројот треба да се стави на страницата, но не се става во индексот.
- Се препорачува да содржи кратка верзија на насловот во заглавието што не надминува 50 знаци, оваа линија мора да биде со сите големи букви и над зборот апстракт, порамнета лево.
- Зборот резиме (или Апстракт) мора да оди на линијата веднаш под апстрактот на насловот, центриран и со првата буква со голема буква.
- Текстот треба да ги сумира трите главни делови од делото: воведен дел кој вклучува изјава за проблемот, централна теза или спроведено истражување, заклучоци или завршни дисертации.
- Во првиот ред од овој текст не се користи вовлекување, но ако сакате да започнете нов пасус, треба да го вклучите, иако идеално би требало да биде еден параграф.
- Целиот текст мора да биде во оправдано усогласување, односно квадрат.
- Мора да има линија што ги содржи клучните зборови од текстот, со мали букви и одделени со запирки и вовлечени со пет празни места на почетокот, зборовите мора да бидат содржани во текстот.
- Некои луѓе претпочитаат да ги вклучат англиската и шпанската верзија на апстрактот на истата страница, но во врска со ова нема ниту ограничување ниту обврска според стандардот.
Еве пример за тоа како треба да изгледа апстрактот подготвен според стандардите на АПА:
Општи правила за содржината на делото
Во содржината на делото Се препорачува да се вклучат цитати или референци од автори кои го поддржуваат истражувањето или хипотезите што се предлагаат.. Секој од нив има различен начин на претставување, а во делот за состаноци објаснив како треба да се направат, за што ве повикувам да ги видите примерите на таа страница како барање и на овој начин ќе продолжиме на нешто што вообичаено генерира многу сомнежи.: елаборацијата на библиографијата и референците.
Користена литература и библиографија: дали се исти?
Ова е еден од главните сомнежи што се создаваат при составувањето на списокот на автори и книги што се става на крајот од целата истражувачка работа и добро е да се разјасни следново: тие не се исти тогаш референтната листа треба да ги содржи само книгите што се цитирани во текстот додека библиографијата ги содржи сите текстови кои се консултирани за време на истрагата, дури и ако тие не биле цитирани или наведени.
Во оваа смисла, авторот мора да ги вклучи и двете „листи“ имајќи предвид дека библиографијата доаѓа по референцитеВо секој случај и двете се претставени на ист начин и токму од таму конфузијата, имено презентацијата според норма укажува дека е:
- Тие мора да бидат подредени по азбучен ред, а не по редоследот по кој се појавуваат во текстот.
- Растојанието што се користи е 1,5 и порамнувањето е со француска вовлекување (подоцна ќе објаснам како се прави тоа во Word).
- Во референците мора да ги има сите текстови кои биле цитирани или упатени, а во библиографијата сите оние кои биле консултирани, не треба да испуштате ниту еден, дури и ако се електронски извори.
Еве пример за тоа како треба да изгледаат референците и библиографијата:
Да се направи овој формат на вовлекување во библиографијата е полесно отколку што изгледа, уште еднаш Мајкрософт ви дозволува да го правите тоа автоматски благодарение на Word алатките. Овде ви објаснувам чекор по чекор како да го направите тоа.
Чекор по чекор за додавање на висечко вдлабнување во библиографијата
Првото нешто што треба да направите е имајте го целиот текст форматиран како што бара APA: Презиме на авторот, Иницијал на името. (Година на објавување). целосен наслов на книгата. Град: Редакциски.
- Откако ќе го подредите целиот список на автори по азбучен ред, без никакви точки, како и обичните параграфи, го избирате целиот текст што сакате да го измените:
2. На врвот се наоѓате во јазичето Започнете и таму гледаш на дното каде што пишува „Став“. Го проширувате овој дел со кликнување на десниот агол кој има мала стрелка во кутијата.
3. Кутијата ќе се отвори параграф поставувања и во него мора да го барате вториот дел наречен „Сангрија“. На десната страна ќе видите паѓачко мени што покажува „посебно вдлабнување“. Изберете ја опцијата тамувисечка вдлабнатинаи притиснете го копчетоПрифати“.
4. Вашиот текст автоматски ќе го земе форматот што ви е потребен за да им го дадете на вашите референци стилот APA:
Како што ќе видите, тоа е многу едноставна процедура која нема да ви одземе повеќе од 2 минути за да ја направите, но за да работи правилно и вашите референци и библиографии да изгледаат добро, препорачувам имајте ги сите информации во книгите подредени на начин на кој јас посочив дека тоа треба да се направи според стилот АПА.
Добра практика би била Доколку цитирате или консултирате книги, ги додавате во вашата листа на библиографски извори во Word (Веќе ви објаснив претходно како да додадете нов библиографски извор), на тој начин на крајот ќе треба само да ги додадете во библиографијата.
Завршни делови од писмената работа
Откако ќе ги подготвите референците и библиографијата (запомнете дека е правилен редослед по кој одат) ќе ги вклучите и другите делови што ги споменав на почетокот: фусноти, чиј формат е малку поедноставен Па, двојното растојание едноставно се одржува како во остатокот од текстот и тие се наведени според редоследот на изгледот.
Во индексот на табелата и индексот на бројки (тие се две различни и ова мора да го разликувате и во содржината) ќе ги поставите, според нивниот редослед на изглед во содржината, сите табели и сите бројки што сте ги користеле.
Форматот во кој е претставен останува ист: двоен распоред и порамнет налевоШто се однесува до поставувањето на водичи (поени) од крајот на текстот до бројот на страницата, стандардот не укажува на ништо конкретно, па тоа е нешто што е оставено на дискреционо право на авторот или институцијата.
Исто така запомнете дека ако ја користите алатката Word за нумерирање на вашите табели и бројки, на крајот можете едноставно да го додадете индексот автоматски. На интернет има многу упатства за креирање индекси, но ви препорачувам да ја консултирате официјалната страница на Microsoft каде што ја објаснуваат правилната употреба на алатката.
Еве како треба да изгледаат индексите:
Анексите и додатоците мора да се идентификуваат со посебна страница која го содржи само зборот анекси во средината, сите со големи букви и во овој случај е дозволено да се користи поголема големина на фонтот за да изгледа добро. Запомнете дека овие страници се дел од содржината и затоа мора да бидат нумерирани.
Графиките мора да се идентификуваат, нумерираат и да се наведе изворот од кои се добиени. Еве пример за тоа како треба да изгледаат прилозите:
Ова е пристап кон главните работи што треба да ги знаете за референците на АПА, запомнете дека ако сакате повеќе информации за стандардот или го добиете официјалниот прирачник, можете да отидете на веб-страницата на Американската психолошка асоцијација каде што е објавена или на официјалната веб-страница на АПА стандарди: www.apastyle.org.
